Als er voor De Touter moest gesproken worden dan was dat altijd heel gemakkelijk: Luc nam die taak op zich. Hij was immers veruit onze beste en vlotste spreker. En de groepen mochten groot zijn.
Nu spreken we hier samen voor en over hem.

We hebben ontelbaar veel verhalen, anekdotes en willen die met iedereen blijven delen. Luc is “groot geworden” in de Touter. Een echte “Touterzoon” om Inge Roseeuw te citeren. Als begeleider had Luc een engelengeduld met jongeren. Hij gaf hen vertrouwen en zag hen groeien, met oog voor de kleine stapjes. Hoe klein ook, hij kende het belang ervan, en bleef  aanmoedigen. Hij zag het positieve in iedereen en legde hiermee de basis voor onze talentgerichte werking. Voor Luc was het glas altijd halfvol. Hij zag kansen en uitdagingen in plaats van problemen en straalde dit positivisme uit.

Maar, eerlijk is eerlijk, zelfs aan het grootste geduld kwam soms een einde (en terecht). Hij trok duidelijk een grens. Deze grens was vroeger duidelijk voor de jongeren, later kon hij dat ook voor iedereen waarmee hij samenwerkte. Hij deed het met krachtige stem, en geloof ons, dat was een stem als een klok. Dan wist iedereen gelijk hoe laat het was. Daarna was het terug tijd voor rust, luisteren en samen naar oplossingen zoeken. 

Een luide stem: Waar jij kwam, had iedereen het gehoord. Je kon niet om je aanstekelijke lach heen. Luc, in al zijn ernst, hij lachte graag én liefst luid! Luc was én bleef er altijd graag bij. Ook op onze legendarische Touter-feestjes die hij zo belangrijk vond, want feesten dat verbindt. Op het einde van de avond als een harde kern overschoot, dan was de Luc er altijd bij. Voor zijn eigen comfort had hij dan al lang als directeur het protocollaire gedeelte afgesloten en genoot hij dubbel zo hard. Hij sprak dan dubbel zo luid. Er waren dan immers al meerdere “halfvolle” glazen gepasseerd.

Luc bleef in zijn loopbaan trouw aan zijn principes. Hij was een “mens onder de mensen”, om collega’s te citeren. Hij sprak de taal van de mensen, van heel veel mensen in alle diversiteit. Hij erkende de kracht van het verschil en als bruggenbouwer versterkte hij vooral de rijkdom ervan.

Hij was zo trots op onze interculturele werking, Touters Kleurrijke Maatzorg. Hij ging met onze visie de boer op in Vlaanderen en zette cultuursensitief hulpverlenen mee op de kaart.Hij bleef gaan voor een krachtig diversiteitsbeleid op alle niveaus, ook kansarmoedebestrijding 
bleef voor hem een noodzakelijke missie. Luc stond erop altijd voeling te houden, zowel met de kinderen, jongeren en hun gezinnen, als met alle begeleiders. Hij at geregeld op  woensdagmiddag mee in de dagcentra, kwam met plezier naar de gezins-BBQ, kwam langs op de kinderkampen en deed mee met de gezinskampen.
Dan werd er al eens gevoetbald en kwam het competitiebeest boven. Luc won graag. En hij niet alleen. We zeiden dan dat dat goed was voor de gasten hun mentale weerbaarheid of zoiets. Soit, Luc was competitief, of het nu voetbal, pingpong, biljart of een kaartspel was, maakte allemaal niet uit. Maar, telkens met respect voor de andere. 

En zo was Luc ook op vergaderingen, of het nu met zijn eigen team was, met begeleiders, de vakbond, of andere directies, Luc kon ervoor gaan, hij kon stevig discussiëren en argumenteren, maar hij luisterde ook oprecht. Hij werd hierom erg gewaardeerd in de sector. Luc, je speelde je rol met verve tot ver buiten de grenzen van de Touter. Je belichaamde mee de voortrekkersrol die de Touter van bij haar ontstaan had en zorgde dat we open bleven staan voor nieuwe ontwikkelingen en kansen tot verbetering.

Luc, je zorgde mee voor sterke, zelforganiserende Touter-teams in drive. Onze koers is duidelijk en de vloot is mee. We zullen onderweg zorgen voor mekaar. Je kan met 
een gerust hart loslaten. Samen gaan we ervoor en schrijven we verder aan ons prachtige Touterverhaal. Je was trots op de Touter en je streefde ernaar dat iedere collega deze trots zelf ook zou voelen. Wel Luc, dat is je meer dan gelukt en De Touter is ook trots op jou.

Dankjewel voor alles.
We gaan je allemaal ontzettend missen!
Rust zacht.
Katleen en het hele Touter-team